روبه رویم نشسته 

می گویم: بلوتوث میدون کاج به دستت رسید؟ 

می گوید : برو بابا تو هم ! 

- چرا؟ خب تا اینجا که راهی نیست می رفتی تماشا ! 

عمیق نگاهم می کند... چرا اینقدر حرص می خوری ؟

چهره ام پر از انزجار می شود رویم را برمی گردانم تا نبیند 

می گوید: تا کی می خوای سر این چیزا خودتو ناراحت کنی؟ 

جوابی نمیدهم ... چند لحظه ای که به سکوت می گذرد می پرسم 

این دوتا مامور که توسط جناب را.دان بازخواست شدند چه بلایی به  

سرشون !!! اومد؟ 

شانه بالا می اندازد .... پوزخند می زنم ... نگاهم را می خواند می گوید  

به تو چه تو مگه چیکاره ای که اینقدر حرص می خوری؟ 

می گویم : این سردار را.دان همونه که می گفت تو روز عاشورای پارسال 

 کسی کشته نشده دیگه ؟ !!!  

 حواترین : 

اینجا  ببینید اوج اقتدار نی.روی ان.تظامی را !!! 

ایلیا بو برده انگار... سوال پیچم می کنه وقتی تو خبرها دنبالش هستم 

می گم یه آدم بدی یه نفرو با چاقو زخمی کرده بعد پلیسها و دکترها اومدن 

و اون ادم زخمی رو بردن بیمارستان و حالا هم حالش خوبه و داره آبمیوه می خوره 

چطور بهت بگم یه نفر دقایق طولانی روزمین افتاده و هیچکس کمکش نکرده؟ 

چطور بهت بگم پسرک ... این آدم درست همون جایی افتاده که هر از گاهی  که 

خونه مامان بزرگ میریم از اونجا بستنی می خریم؟ یا چطور بگم اون شب که  

بابابزرگت سکته کرد همون بیمارستانی رفت که فقط اومدن و جنازه اون مرد رو 

بردن اونم بعدازاین مدت... 

چطور بهت بگم پسرک که پل.یس هم دیگه پل.یس نیست!!!

کاری به گناهکار بودن آدما ندارم معتقدم هر جرمی مجازات خودشو داره !

من .... حواتر از حوا